Deepfakes се дигитално изменети фотографии, видеа или аудио кои изгледаат неверојатно реалистично. Тие се дизајнирани да направат да изгледа како некој да кажува или прави нешто што всушност никогаш не го кажал или не го направил.
Deepfakes технологијата користи вештачка интелигенција за да создаде реалистична дигитална содржина како видеа, слики и аудио снимки што можат да ги измамат поединците. Сепак, во некои случаи, deepfakes можат да бидат безопасни.
Бидејќи deepfakes се толку реалистични, честопати е многу тешко да се откријат. А зголемената достапност на deepfakes технологијата им олеснува на поединците со зла намера да создадат убедлива лажна содржина.
Во овој контекст, deepfakes се сериозна закана за општеството бидејќи станува потешко да се направи разлика помеѓу она што е вистинско и она што е лажно. Ова покренува загриженост за потенцијалното влијание на deepfakes врз нашата доверба во медиумите, политиката и општеството.
Во моментов не постојат универзални стандарди или упатства за создавање и ширење на deepfakes. Овој недостаток на регулатива го отежнува воспоставувањето јасни правила за тоа како треба да се користат и споделуваат deepfakes. Регулаторните тела ширум светот се соочуваат со предизвикот да воведат ефективно законодавство.
Дополнително, интернетот овозможува deepfakes да се споделуваат и шират надвор од границите. Затоа, за националните регулатори е предизвик да ги спроведуваат законите за deepfakes на глобално ниво.
Европската унија (ЕУ) ги регулира deepfakes преку Закон за вештачка интелигенција. Овој Закон бара транспарентност од креаторите и дисеминаторите на deepfakes, обврзувајќи ги да го откријат потекло на содржината и да обезбедат информации за користените техники. Сепак, некои земји-членки на Европската унија усвоија свои закони.
Франција е една од земјите-членки на ЕУ што го усвои законот SREN кој ја регулира дигиталната средина, ги штити децата од онлајн порнографија и се бори против онлајн измамите.
Понатаму, Данската влада треба да го заостри создавањето и ширењето на deepfakes генерирани од вештачка интелигенција со промена на законот за авторски права за да се гарантира дека секој има право на сопствено тело, црти на лицето и глас.
Обединетото Кралство нема специфичен закон што ги регулира deepfakes, но некои постојни закони може да бидат применливи за решавање на спорови во врска истите.
Надвор од Европа, други јурисдикции ги прошируваат прописите за deepfakes.
Во Соединетите Американски Држави, не постои сеопфатен федерален закон што ги регулира deepfakes.
Бидејќи секоја држава има свои закони, постојат значителни варијации во тоа што треба да се смета за прекршок, кога употребата на deepfakes е забранета и казните за непочитување. На пример, Тексас и Калифорнија имаат закони што забрануваат креирање и дистрибуција на експлицитни deepfakes видеа без согласност на субјектот.
Согласно прописите во Кина задолжително се бара содржини генерирани од вештачка интелигенција да бидат јасно означени, и видливо и во метаподатоците. Употребата на вештачка интелигенција за генерирање вести е исто така ограничена, при што на нелиценцираните даватели им е забрането да објавуваат вести генерирани од вештачка интелигенција.
Австралија нема донесено посебен закон сo кој се регулираат deepfakes.
Република Северна Македонија, исто така сè уште нема донесено посебен закон што ги регулира deepfakes. Сепак, имајќи го предвид брзиот развој на технологијата од една страна и потенцијалните штетни ефекти од deepfakes од друга страна, пожелно е што поскоро да се донесе закон што ја регулира вештачката интелигенција и deepfakes.
Можеме да заклучиме дека глобалните трендови во врска со регулирањето на deepfakes нагласуваат јасни приоритети: транспарентност, согласност и барања за брзо отстранување на содржини. Компаниите што работат на меѓународно ниво мора да се подготват за преклопувачки, но сепак различни правни рамки кои ја регулираат оваа материја.